Arbeidsmediation in Friesland,

Een conflict maakt je een ander mens

Een verpleegkundige vertelt hoe ze zich gedroeg en voelde voor, tijdens en na het conflict met haar collega:

We hebben jarenlang goed samengewerkt, samen zelfs de opleiding gedaan. Veel plezier gehad. Ik werk als verpleegkundige, zij als teamleider. En vorig jaar is er iets gebeurd. Op het werk. Daarna raakten we niet alleen letterlijk van elkaar verwijderd, we begonnen elkaar zelfs te haten. Ik kreeg verschrikkelijke beelden over mijn collega. Ik kleurde alles wat zij zei of deed in het licht van het door mij gecreëerde conflictbeeld. Ik dacht echt dat ze erop uit was om mij weg te werken. Ik dacht dat ze opzettelijk dingen verzweeg en mij erin wilde luizen. Ik kon haar wel iets aan aandoen.

Vrouwfiguur voor een brandend gebouw met duivelachtige rode ogen die je frontaal en doordringend aankijkt.

Ik moest letterlijk de drift in mijzelf beheersen. Het beïnvloedde mijn functioneren. Ik was snel afgeleid, geïrriteerd en niet daar voor mijn patiënten. Mijn man gaf al heel lang aan dat we eens moesten praten en dat ik niet zo door moest draven, ik zou het conflict te groot maken. “Jij bent er niet bij”, zei ik dan. Uiteindelijk hebben we gepraat, omdat we teveel fouten maakten ten koste van patiënten. Zei ook. We hebben gepraat onder begeleiding van een mediator. Ik zag er enorm tegen op, maar het was zo verrassend! En verhelderend. God, god, god, wat was ik van het pad af. Wat heb ik me in mijn hoofd gehaald. Allemaal doordat we niet meer met elkaar spraken en dus niets meer van elkaar wisten. Wat we deden en waarom we het deden. Het gesprek was verhelderend. We hadden iemand nodig die het negatieve patroon doorbrak. Eindelijk hoorden we elkaar weer. Ik schaam me nu diep voor hoe ik mij heb gedragen en wat ik allemaal heb gedacht. Ik leek wel een ander mens. Dit had ik niet van mezelf gedacht. Nu kan ik het zien, maar toen ik er middenin zat, zag ik niet hoe ik was. Verschrikkelijk!

Ik ben enorm van mezelf geschrokken.

 

Stress vertroebelt ons denken

Een conflict gaat meestal gepaard met stress. En stress heeft invloed op de werking van onze hersenen. Onze waarneming verandert. En ook ons denken en ons voorstellingsvermogen. We zijn overgevoelig en onzeker over de situatie. We willen eigenlijk harmonie, maar wantrouwen de ander. Dat ervaren we als onplezierig. Daarnaast vertroebelt ons beeld door de stress. Het beeld van ons zelf en ons beeld van de ander. En in een conflict krijg je vaak niet gedaan wat je wilt. We stuiten op onbegrip en weerstand. We voelen ons niet gehoord of gezien.

Hersenstoring maakt ons ander mens

Al deze veranderingen en beperkingen beïnvloeden en versterken elkaar. Zo erg, dat we uiteindelijk de controle over ons redelijke zelf verliezen. We doen dingen, waarvan we niet dachten dat we ze ooit zouden doen. Je lijkt een ander mens.

Herkennen van de psychische stoorzenders

Volgens Friedrich Glasl, vooraanstaand internationaal conflictbegeleider, vormen 4 psychische functies de basis voor de hierboven geschetste veranderingen die je kunt ervaren in conflict. Als we deze functies kennen en herkennen, kunnen we de situatie en ons gedrag analyseren en verklaren. Dit kan een eerste stap zijn in het verminderen van het conflictgedrag en het de-escaleren van het conflict.

Geïnteresseerd? Download kosteloos en direct het artikel dat ik schreef over de psychische mechanismes, die ons een ander mens maken. En lees wat we kunnen doen om onszelf te blijven. Met richtlijnen voor conflictbegeleiding.

Vrouwfiguur voor een brandend gebouw met duivelachtige rode ogen die je frontaal en doordringend aankijkt.Vrouwfiguur voor een brandend gebouw met duivelachtige rode ogen die je frontaal en doordringend aankijkt.Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Vrijblijvend verder praten?

Of stuur een mail Bel mij